3. Demografische shift, urgente opgaven

Van groot belang is in te zien welke grote, snelle demografische veranderingen zich voltrekken als het gaat om de vraag hoe en waar te voorzien in de daaruit voortvloeiende woningbehoefte.
De komende 10 jaar is er nog een beperkte groei van jongeren en jonge huishoudens (tot 30 jaar), de 10 jaar daarna neemt hun aantal (bijna) net zo hard weer af.
Het aantal 30-65-jarige huishoudens neemt vanaf heden gestaag af (- 1.500).
Tot 2030 is de grootste huishoudensgroei het gevolg van de toename van kleine 65+-huishoudens (+ 2.500), tussen 2030 en 2040 neemt alleen nog het aantal kleine 75+-huishoudens toe (+ 2.000).
Het ‘begeleiden’ van deze ontwikkeling is niet gebaat bij een (hoog)stedelijke referentie, wel bij maatwerk op wijkniveau, en gemengde nieuwbouw die maximale doorstroming stimuleert.
De professionele zorg kan het tempo van de vergrijzing niet bijhouden. Er wordt in toenemende mate inzet gevraagd van mantelzorgers, familie, buren en het sociale netwerk voor ouderen (en anderen) als het gaat om aandacht, hulp, begeleiding en zorg. Zorg wordt samenzorg.

Facilitering daarvan is noodzakelijk via het wonen, bijvoorbeeld door toevoeging van (kleinschalige) geclusterde woonvormen, liefst in alle wijken. Onderzoeksbureau Companen raamt alleen al tot 2035 een behoefte van ruim 350 plaatsen/woningen met ‘24/7 zorg aanwezig’ en ruim 650 geclusterde woningen met ‘zorg nabij’. Voor deze behoefte dient op korte termijn een uitvoeringsprogramma te worden opgesteld om te borgen dat deze woningen op de meest logische plekken kunnen worden toegevoegd.
Opgeteld bij de wens van veel vitale senioren/ouderen en huishoudens in jongere leeftijdsgroepen naar een woonomgeving waarin wordt ‘omgezien naar elkaar’ (zie o.a. Bezield Wonen) is deze behoefte aan ‘geclusterde woonvormen’ nog veel groter.